تفاوت گچ گرفتن و آتل دست و پا
تفاوت گچ گرفتن و آتل دست و پا
در طول روز که از که مشغول به فالیت هستید حتی با مراقبت خیلی زیاد، ممکن است دچار سقوط، لیز خوردگی، آسیب های ورزشی و یا هر گونه لغزشی بشوید. در این صورت ممکن است استخوان های شما دچار شکستگی شده و به آتل دست و پا یا گچ گرفتن دست و پا نیاز پیدا کنید. آتل بندی دست و یا آتل بندی پا به گونه ای است که اندام شکسته و یا آسیب دیده را برای محافظت بیشتر درون آتل قرار می‌دهند. در این صورت یک یا چندین مفصل بدون حرکت مانده و از اسیب جدی تر در امان می‌ماند. در این مطلب از بوژان طب با ما باشید تا اطلاعات کاملی درباره آتل بندی و تفاوت اتل با گچ برای شما بیان کنیم.
آتل دست و پا چیست؟
آتل‌ها به عنوان وسیله‌ای برای تثبیت ناحیه آسیب دیده و کاهش حرکت‌های نامناسب استفاده می‌شوند تا بهبود درمانی را تسریع بخشند و از آسیب بیشتر به بافت عضلانی جلوگیری کنند. این وسایل می‌توانند در ترمیم رگ به رگ شدن‌ها، پارگی‌های عضلانی و دیگر آسیب‌های مشابه موثر باشند. اما برای مواردی که نیاز به بی‌حرکتی کامل و طولانی دارند، مانند شکستگی استخوان، استفاده از گچ گرفتن ممکن است گزینه‌ای مناسب‌تر باشد که بیشتر به تثبیت و راحتی بیمار کمک کند.
آتل دست و پا و آتل‌بندی‌ها به عنوان وسایل ارتوپدی برای محافظت و حمایت از استخوان‌ها و مفاصل شکسته یا آسیب‌دیده استفاده می‌شوند. آنها به بی‌حرکتی اندام مجروح کمک کرده و استخوان را در جای خود قرار می‌دهند تا بهبود یابد. آتل‌ها به عنوان جایگزینی نیمه‌گچ شناخته می‌شوند که حمایت و محافظت کمتری نسبت به گچ‌ها دارند، اما استفاده‌ی سریعتر و آسان‌تری دارند. همچنین، امکان سفت یا شل کردن آتل به راحتی وجود دارد، به ویژه در صورت تورم در دست یا پا.
تفاوت اتل با گچ
از گچ و اتل برای محکم کردن و تثبیت استخوان استفاده می‌شود. اما این دو دارای تفاوت هایی با همدیگر هستند. مهم ترین تفاوت اتل با گچ در این است که گچ به صورت کامل اندام شکسته شده را می‌پوشاند اما اتل این طور نبوده و اندام آزاد تر است. برخی دیگر از تفاوت آتل دست و پا با گچ به شرح زیر می‌باشد:
وزن
گچ‌ها معمولاً سنگین‌تر از آتل‌ها هستند.
محدودیت دسترسی
دسترسی پزشک به ناحیه مجروح با استفاده از گچ ممکن است محدود شود. اما دید و دسترسی پزشک به ناحیه مجروح با استفاده از آتل ساده‌تر است.
بی‌حرکتی
گچ ممکن است منجر به بی‌حرکتی یا کاهش حرکت اندام شود. در صورتی که بیمار با استفاده از آتل دست و پا آزادی بیشتری در حرکت دارد.
تشخیص سخت
تشخیص سندرم کمپارتمان با استفاده از گچ ممکن است دشوارتر از آتل باشد.
ثبات بیشتر
در مواردی که جابجایی استخوانی وجود دارد، گچ معمولاً ثابت‌تر و مؤثرتر از آتل است.
انواع آتل
انواع آتل دست و پا یا اسپلینت‌ها که برای اندام فوقانی و تحتانی استفاده می‌شوند عبارتند از:
آتل بندی دست:
بهتر است بدانید که آتل بندی دست یا آتل بندی اندام فوقانی دارای موارد مختلفی به صورت زیر است:
آتل بلند اندام فوقانی
این نوع آتل از زیر بغل شروع شده و تا کف دست پایین می‌آید به صورت یک زاویه قائم که آرنج بیمار را در حالت ۹۰ درجه نگه می‌دارد.
آتل کوتاه اندام فوقانی
این نوع آتل از آرنج دست شروع شده و تا نوک انگشتان دست ادامه می‌یابد. این اتل به گونه ای است که در سطح قدامی ساعد و کف دست قرار می‌گیرد. به گونه ای که در ناحیه دست کف آن را کاملا می‌پوشاند.
آلنار گاتر
از آرنج تا نوک انگشت دست قرار می‌گیرد ولی مانند یک ناودان در ساعد در طرف استخوان النار و در کف دست در طرف انگشت کوچک دست قرار می‌گیرد.
آتل انگشت
معمولا از یک نوار آلومینیومی درست می‌شود که در تمام طول یک انگشت دست قرار می‌گیرد.
آتل بندی پا
آتل بندی پا (اندام تحتانی) نیز از آتل بندی دست کاملا جدا بوده و شامل موارد زیر می‌باشد:
آتل بلند اندام تحتانی
از مفصل ران تا کف پا پیش می‌رود و در پشت ران، ساق و کف پا قرار دارد تا مچ پا را در یک زاویه ۹۰ درجه نگه دارد.
آتل کوتاه اندام تحتانی
از زانو تا کف پا پیش می‌رود و در پشت ساق و کف پا است تا مفصل مچ پا را در یک زاویه ۹۰ درجه نگه دارد.
مزایای آتل بندی
آتل بندی دارای مزیت هایی به شرح زیر می‌باشد:
- استفاده سریع و آسان از آتل در ناحیه آسیب‌دیده
- تبدیل آتل به گزینه‌ای ترجیحی برای بی‌حرکت ساختن قسمت آسیب‌دیده
- کاهش خطر زخم‌های فشاری یا سندرم کمپارتمان مقایسه با گچ‌گیری‌های کل اندام یا زائده
معایب آتل بندی
آتل دست و پا مانند هر روش دیگری، علاوه بر مزیت دارای معایبی نیز می‌باشد که به شرح زیر است:
- نیاز به رعایت و همکاری بالای بیمار برای استفاده صحیح از آتل
- در صورت فراموشکاری یا عدم همکاری، می‌تواند بر روند بهبود تأثیر منفی بگذارد
- مخصوصا برای مدیریت شکستگی‌های مو، رگ به رگ شدن و آسیب‌های بافت نرم، آتل ممکن است محدودیت‌های خود را داشته باشد.
برداشتن گچ
زمانی که دست یا پای شما آسیب دید، بعد از گذشت زمان مشخص و بهبودی کامل ناحیه آسیب دیده، پزش اقدام به برداشتن گچ و یا آتل می‌کند.
این کار با استفاده از یک اره گچ بری انجام می‌شود. این اره دارای تیغه ای کاملا مقاوم و گرد است که با استفاده از ارتعاش ایجاد شده می‌تواند گچ دست را برش دهد.
قابل ذکر است که این وسیله هیچ گونه آسیبی به دست یا پا وارد نمی‌کند. معمولا پزشک با استفاده از این وسیله، در دو قسمت گچ را برش داده و با ابزاری مخصوص آن را جدا می‌کند تا مشکلی برای بیمار به وجود نیاید. برای برش دادن و جدا کردن لایه های محافظ هم از قیچی استفاده می‌شود. دقت داشته باشید که این کار باید حتما توسط متخصص انجام شود و شما هیچ وقت نباید گچ دست یا پا را در منزل و توسط افراد ناشی باز کنید.
مدت زمان نگهداری در آتل
مدت زمان نگهداری دست یا پا در آتل به دو دسته زیر تقسیم می شود:
موارد اورانس
مدت نگهداری ممکن است از چند ساعت تا چند روز باشد، بسته به شدت و نوع آسیب.
موارد پس از جراحی
آتل دست و پا در این حالت، مدت زمانی که باید در آتل بمانید ممکن است به چند هفته نیاز داشته باشد، اعمال جراحی و نوع آسیب مهمترین عوامل تعیین‌کننده در این مورد هستند.
نحوه گچ گرفتن
برای گچ گرفتن دست یا پا، قبل از استفاده از مواد آتل‌بندی، یک پارچه کشباف در اطراف منطقه قرار می‌گیرد و توسط مواد گچ یا آتل پوشانده می‌شود.
سپس یک لایه بالشتکی از پنبه یا مواد نرم دیگر به دور آن قرار می‌گیرد تا بیشتر از پوست محافظت کند و فشار الاستیکی را برای کمک به روند بهبود فراهم کند.
مواد گچ ساخته‌شده از موسلین خشک است که با نشاسته یا دکستروز و سولفات کلسیم آغشته می‌شود.
پس از تمام شدن مراحل گچ‌گیری، حدود ده تا پانزده دقیقه زمان نیاز است تا مواد به طور کامل خشک شوند.
در این دوره بیمار باید مراقب باشد تا از شکستن یا ترک خوردن گچ جلوگیری کند.
نکات مراقبت از گچ و آتل
اگر پزشک برای درمان ناحیه آسیب دیده از آتل یا گچ استفاده کرد، برای مراقبت از آن باید نکاتی را رعایت کنید. برخی از این نکات به شرح زیر هستند:
نگهداری درست از ناحیه آسیب‌دیده
نگه داشتن دست یا پای آسیب‌دیده در موقعیت بالاتر (در سه روز اول) از قلب برای جلوگیری از تخلیه مایعات.
استفاده از یخ
در صورت دلخواه می‌توانید بر روی ناحیه آسیب‌دیده از یخ استفاده کنید. با قرار دادن یخ در یک کیسه پلاستیکی برای جلوگیری از تماس مستقیم با گچ یا آتل می‌توانید مراقبت بیشتری از آن داشته باشید.
از فشار آوردن بر روی گچ خودداری کنید
سعی کنید از وارد آمدن فشار یا وزن بر روی آتل یا گچ جلوگیری کنید. همچنین سعی کنید قبل از راه رفتن روی آتل، مطمئن شوید که گچ کاملاً محکم و سفت شده است.
نگهداری و تمیزی
سعی کنید آتل دست و پا و گچ را همیشه تمیز و خشک نگه دارید. در صورت مرطوب ماندن، از سشوار با تنظیم باد خنک برای خشک کردن گچ فایبرگلاس استفاده کنید.
دوش گرفتن با گچ
قبل از حمام کردن یا دوش گرفتن، گچ یا آتل را با یک کیسه پلاستیکی بپوشانید.
تماس با پزشک
در صورت مشاهده علائم ناعادی مانند بوی ناخوشایند یا علائم عفونت، با پزشک تماس بگیرید. چرا که ممکن است رطوبت زیر گچ باعث رشد قارچ و کپک شود.
همچنین دقت داشته باشید به هیچ عنوان سعی نکنید گچ یا آتل را خودتان باز کنید چرا که گچ گرفتن دست و باز کردن ان امری کاملا طبیعی است.
از این نکات برای مراقبت صحیح از گچ و آتل دست و پا استفاده کنید تا از عوارض ناخواسته جلوگیری کنید و به بهبودی سریعتر برسید.
خرید آتل دست و پا
برای خرید انواع آتل دست و پا و یا انواع اره گچ بری می‌توانید به سایت بوژان طب مراجعه کنید. این مجموعه با سابقه ای طولانی مدت در زمینه خرید و فروش انواع لوازم پزشکی و جراحی، می‌تواند بهترین و با کیفیت ترین محصولات را با قیمتی بسیار مناسب به شما پیشنهاد بدهد. همچنین می‌تواند قبل از خرید هر گونه وسیله پزشکی، با مشاوران ما در مجموعه بوژان طب تماس بگیرید تا خرید راحت و مطمئن را تجربه کنید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.