زخم پای دیابتی چیست؟

به طور کلی، عدم مراقبت و رسیدگی لازم از زخم های ایجاد شده در پای بیماران دیابتی، منجر به بروز زخم پای دیابتی می شود. در این زمینه باید خاطر نشان نمود که زخم پای دیابتی از عارضه های شایع بیماری دیابت به شمار می رود.

مهمترین علل زخم شدن پای بیماران دیابتی

لازم به ذکر است که گرفتاری اعصاب یا نوروپاتی به عنوان یکی عارضه های دیررس بیماری دیابت، از مهمترین علت های ایجاد زخم پای دیابتی می باشد. این عارضه رقمی در حدود  12 الی 50 درصد بیماران دیابتی را در بر می گیرد. نوروپاتی به شکل های مختلفی در بیماران بروز پیدا می کند. گرفتاری حس در پا، از رایج ترین شکل های این عارضه به شمار می رود. بر این اساس، بیمار در پاهای خود احساساتی مانند مور مور شدن، سوزن سوزن شدن و درد را تجربه می نماید. همچنین، این عارضه میتوان به صورت از بین رفتن حس درک، حس حرارت و حس درد پا ظاهر گردد.

زخم پای دیابتی

دلایل اهمیت داشتن زخم پای دیابتی

• زخم پای دیابتی از مهمترین علل بستری بیماران می باشد.
• عدم درمان این عارضه میتواند منجر به ناتوانی فرد گردد.
• این زخم یک تهدید جدی برای قطع پا محسوب می شود.

نحوه درمان زخم پای دیابتی

از بهترین و ساده ترین راهکارها برای پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی آموزش صحیح، در کنار کنترل فشار، چربی و قند خون به شمار می رود. این امر در جلوگیری و درمان زخم پای بیماران دیابتی بسیار مؤثر و تاثیرگذار می باشد.

زخم پای دیابتی

مراقبت از زخم پای دیابتی

چنانچه فردی به عارضه زخم دیابتی مبتلا شده است، توجه کردن به موارد مراقبتی زیر از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد.

• اجتناب از استعمال دخانیات.
• کنترل کردن مرتب قند خون: افزایش قند خون در وخیم شدن زخم ها و عفونت ها بسیار مؤثر است.
• کوتاه کردن ناخن ها به صورتی که مانع از آسیب و زخمی شدن بافت سالم شود
• استفاده از یک آینه در مواقع نیاز به معاینه کف پا
• استفاده از کفش مناسب: کفش مورد استفاده باید از رویه نرم، اندازه مناسب، جنس مطلوب و پاشنه مناسب برخوردار باشد.
• عدم استفاده از صندل، دمپایی جلو باز و پوتین: ایجاد تاول، پوسته و زخم در پا را نباید به مناسب نبودن کفش نسبت داد. چراکه این زخم میتواند حکایت از بروز یک زخم دیابتی داشته باشد.
• برداشتن میخچه و پینه پا با احتیاط، ملایمت و تحت نظر پزشک
• الزامی بودن معاینه روزانه پا
• استفاده از جوراب نخی و اجتناب از پوشیدن جوراب با جنس الیاف مصنوعی
• اجتناب کردن از انداختن پاها بر روی هم
• شستشوی روزانه پاها: سرم فیزیولوژیک یا آب سالم از بهترین مایع ها برای شستشوی پاها محسوب می شوند. برای خشک کردن پاها باید از یک پارچه نرم استفاده نمود. همچنین، از کرم های نرم کننده برای پوست های خشک میتوان استفاده نمود، اما از تماس کرم در بین انگشتان پا باید جلوگیری به عمل آورد.
• محافظت از پاها در برابر گرمای یا سرمای مستقیم
• عدم استفاده از کیف آبگرم و پتوی برقی و عدم تماس با رادیاتور شوفاژ
• ورزش کردن به صورت مرتب و روزانه
• پرهیز از راه رفتن بدون پوشش بر روی سنگ فرش یا ماسه ساحل
• بررسی داخل کفش به منظور عدم وجود اجسام خارجی قبل از پوشیدن

سخن پایانی

ناگفته نماند که افزایش قند خون تنها عامل بروز بیماری دیابت نمی باشد. عدم توجه و جدی نگرفتن این بیماری سخت و صعب العلاج، به ویژه در مراحل اولیه، میتواند مشکلات متعددی مانند زخم پای دیابتی و حتی قطع پای بیمار را با خود به همراه داشته باشد.